De eerste helft van de marathonetappe was een zware etappe, vond Pascal de Baar. “Dat hadden ze al voorspeld”, wist hij. “Dat zeggen ze wel vaker en dan valt het mee, maar nu hadden ze wel gelijk.” Ondanks dat hij een paar keer vast was komen te zitten in de duinen, eindigde de Riwald-rijder op de derde plaats van de dag, 18 minuten achter etappewinnaar Martin van den Brink. 

De etappe van 275 kilometer kende een gevarieerd terrein, met duinen en wat snelle paden. “Gaandeweg de dag werd het zand steeds losser”, merkte De Baar. “Het leek of mijn diff niet werkte, maar zal wel niet.” 

Mede door de variatie was het lastig om een ritme te vinden, vond De Baar. “Mij lukte het niet goed in elk geval. We hebben daardoor ook een keer of vier even vastgezeten. Met behulp van de luchtkussens konden we er snel weer uit, dus dat was geen groot probleem. En de rest heeft ook problemen gehad.” Klassementsleider Janus van Kasteren bijvoorbeeld, die in een duinpan terecht kwam. “Maar die heb ik niet gezien”, zei De Baar.  

In het marathonbivak, niet ver van de grens met Oman en Abu Dhabi in the middle of nowhere, zijn de assistentietrucks en de monteurs niet toegestaan en dus moeten de deelnemers in de wedstrijd alles zelf doen. “We gaan alles even goed nalopen, maar ik verwacht geen problemen tegen te komen die we niet zelf kunnen oplossen”, zei De Baar. De twaalfde etappe brengt de deelnemers weer terug naar Shaybah. De Baar begint als derde truck aan de wedstrijddag.